De afbeeldingen op de grote arcanakaarten leiden ons langs het levenspad van de Zot, die je kunt zien als de mens die op weg is naar voltooiing. Tijdens de eerste helft van de reeks van de grote arcanakaarten maakt De Zot kennis met de aardse zaken in zijn wereld. Je kunt dit vergelijken met de eerste levensjaren van het kind tot aan zijn volwassenheid. De tweede helft van de Grote arcanakaarten laat de soms moeilijkere perioden in ons leven zien zoals het gevecht tegen onze donkere kant of de perioden dat we richting en doel kwijt zijn en ons eenzaam voelen.
HET VERHAAL VAN DE ZOT
De Zot begint onbevangen, als een pasgeborene, aan een nieuwe levensweg en is vol vertrouwen. Hij wil veel leren en gaat goedgezind op weg. Als eerste komt hij De Magiër tegen. Dit is een zelfverzekerde persoon die De Zot laat zien dat hij alle talenten binnen handbereik heeft en dat hij met zijn wilskracht kan gaan scheppen wat hij wil. De volgende die op zijn pad komt is De Hogepriesteres. Zij geeft aan dat het belangrijk is om te beseffen dat De Zot de tijd en de ruimte moet geven aan zijn onbewuste. Hij mag vertrouwen op de boodschappen die aangereikt worden vanuit dit onbewuste. Zijn intuïtie zal hem helpen bij het maken van moeilijke beslissingen. En dan is daar zijn moeder, De Keizerin, zij draagt De Zot, nu het nog jonge kind. Zij verzorgt hem en omringt hem met haar moederlijke liefde. De liefde die hem onbezorgd laat zijn en die hem vrij maakt om zijn creativiteit te laten stromen. Nieuw ideeën kunnen ontstaan en er zal een natuurlijke manier van groei en bloei zijn. Onder de autoriteit van De Keizer krijgt De Zot te maken met regels. Dit vaderarchetype geeft De Zot structuren en de zekerheden die hij nodig heeft om vorm te kunnen geven aan zijn ideeën en verder te kunnen met zijn leven. Het nog jonge kind gaat hierna kennis op doen bij De Hogepriester, die cultuur, onderwijs en geloofsovertuigingen symboliseert. Hierdoor gaat hij meer begrijpen van het leven en wordt zijn vertrouwen in de wereld groter.
Inmiddels heeft De Zot al veel geleerd over zichzelf en krijgt hij de behoefte om andere krachten te leren kennen. Hij wil zich verbinden met zijn tegendeel en hiervoor moeten keuzes gemaakt worden vanuit het hart. Deze periode wordt afgebeeld op de kaart De Geliefden. De Zot, die nu volwassen begint te worden, vindt dat hij genoeg zelfvertrouwen heeft opgebouwd en weet dat het nu tijd wordt om zijn vertrouwde omgeving achter zich te laten. Hij wil nu zelf de touwtjes in handen hebben en voelt zich als de menner van De Zegewagen. Hij heeft een sterk geloof in zijn eigen kracht en daar zal hij straks zeker gebruik van moeten maken want er zullen ongetwijfeld moeilijkheden komen op zijn pad. Hij zal door tegenstrijdige omstandigheden gedwongen worden om zijn eigen persoonlijke Kracht in te zetten en de moed niet te verliezen.
Inmiddels is De Zot al een heel eind op zijn levensweg gevorderd en gaat hij zich afvragen wat het doel is van zijn leven. Hij wil het antwoord op zijn vraag vanuit hemzelf kunnen geven en keert naar binnen zoals De Kluizenaar doet en gaat op zoek naar zijn eigen innerlijke waarheid. Tijdens deze zoektocht komt De Zot tot de ontdekking dat het leven een Rad van Fortuin is. Hij ziet dat er patronen zijn in zijn leven en dat hij niet alles zelf kan beïnvloeden. Hij beseft dat het soms beter is om gewoon mee te gaan met de stroom van het leven.
Het tweede deel van het verhaal van deze held gaat verder bij het moment dat hij de terugkerende patronen in zijn leven heeft herkend. De patronen die hem in de greep hadden en die ervoor zorgden dat hij tot dan toe niet verder durfde te gaan. Hij had het besluit genomen om zijn lot te aanvaarden en mee te gaan met wat zijn leven hem te bieden heeft.
Daarna komt De Zot De Gerechtigheid tegen en hij krijgt geleidelijk aan het besef dat hij oogst wat hij gezaaid heeft. De Zot weet dan dat eerlijkheid en rechtvaardigheid belangrijke eigenschappen zijn en kijkt, voordat hij besluiten neemt, objectief naar zichzelf. Maar deze evenwichtige fase wordt onderbroken door De Gehangene. Hij heeft het gevoel dat de dingen niet opschieten en bevindt zich in een impasse. Het beste wat hij kan doen is afstand nemen en de situatie op zijn beloop laten. Hij houdt vertrouwen dat het goed komt, wellicht dat hij de dingen op een andere manier gaat zien. Na een tijdje loopt de situatie op zijn einde en maakt De Zot een verandering door. De Dood markeert een keerpunt in zijn leven, het wordt nooit meer zoals het was. Op een natuurlijke manier laat hij het oude los en dit maakt dat hij zich vredig en in harmonie gaat voelen. Deze periode kenmerkt zich al de periode van De Matigheid want er zijn geen extremen, er is balans. De Zot leeft nu vanuit zijn gevoel en zijn energie stroomt, waardoor herstel plaats kan vinden. Maar als De Zot te lang in deze periode van harmonie zal blijven ontstaat er een fatalistische levenshouding en zal De Duivel het komen verstoren. De Duivel maakt ons bij tijd en wijle bewust van onze schaduw als wij onze verdrongen en niet geleefde innerlijke inhouden te lang onderdrukken.
Dit is een donkere tijd voor De Zot en als hij zich niet op tijd van deze ketenen van De Duivel losmaakt zorgt De Toren ervoor dat dit zal gebeuren. De Zot heeft het gevoel dat zijn wereld instort en niets lijkt meer te zijn zoals hij dacht dat het altijd zou zijn. Deze explosieve gebeurtenis is pijnlijk, maar blijkt een noodzakelijke verandering te zijn om bij zijn echte Zelf te kunnen komen. Want er komt onherroepelijk een moment dat De Ster hem laat zien dat er licht is aan het einde van de lange donkere tunnel. De Zot vindt rust en harmonie en krijgt weer hoop op een goede toekomst. Maar in deze situatie wordt hij snel ontvankelijk en gevoelig en raakt hij bij De Maan makkelijk zijn richting en doel kwijt. Hij luistert naar zijn heldere dromen en is niet goed geaard. De Zot maakt zich los uit zijn verleden en hij voelt zich eenzaam. Maar De Zon brandt alle nare gevoelens en gedachten weg en hij ziet de zonnige kant van het leven weer. Hij voelt zich vitaal en gaat een heel nieuw begin tegemoet. Het Oordeel roept hem op om zijn ware zelf te leven en zich ook op deze manier te laten zien aan zijn omgeving. Hij laat alle negativiteit uit het verleden achter zich en voelt zich als herboren. Dan komt De Zot tot vervulling en voelt zich op de plaats waar hij hoort te zijn, De Wereld. Het is de bekroning van al zijn inspanningen. Hij heeft zichzelf ontplooid en een hogere graad van rijpheid verworven.
Dit is een gelukkige afsluiting die is weggelegd voor iedereen!